vrijdag 26 december 2008

even de kerst relativeren

Voor iedereen die dit jaar geen zin heeft in de kerst heb ik hier een enorm relativerend gedicht van Willem Wilmink.

Nee, wees maar niet bang, ik herken mezelf er niet in, ondanks dat we 'eenzaam' met ons viertjes zijn dit jaar met de kerst (gelukkig maar...), maar ik moest erg lachen om zijn cynisme.
Komt-ie:

Wees niet zo bang voor Kerst. Het zijn twee dagen,
Dat is niet meer dan achtenveertig uur.
En uren, het ene vlug, het ander trager,
Uren vervliegen op den duur.
Raak niet verloren in herinneringen,
Wees toch een beetje wijzer deze keer.
Zing maar van Stille Nacht als je kunt zingen,
Want stil zal het zijn, die nachten. Zeer.
Zing in jezelf: De witte vlokken zweven
terwijl de regen langs de pannen ruist.
Het kind is niet in Betlehem gebleven:
Het is naar Golgotha verhuisd.
Gedenk de dieren op de schalen en de borden,
Die zitten meer dan jij in de puree.
Eten is beter dan gegeten worden,
Ook in de glans van Lucas 2.
Zeg nee als mensen je te eten vragen,
Want in een andermans gelukkige gezin
Daar is de kerstboom enkel te verdragen
met een uitslaande brand erin.
Wees niet zo bang voor Kerst. Het zijn twee dagen .

Overigens heb ik wel even moeten googelen om Lucas 2 te checken... Jaren achtereen met kerst naar de nachtmis geweest, maar met nachtmis heb ik kennelijk ook weleens even iets gemist...
Golgotha kon ik nog net plaatsen.:-$

zaterdag 6 december 2008

Ontdek je plekje: oudenbosch

Eén van de leuke dingen aan wonen in een deel van Nederland, dat wat verder ligt van de plek waar je geboren en getogen bent, is het ontdekken van de omgeving. Zo zijn er in de omgeving leuke plaatsjes waar je eigenlijk nooit kwam, omdat je óf domweg van het bestaan niet afwist (Rilland of all places...) óf omdat het gewoon totaal uit de route lag (neem bijvoorbeeld Yerseke of Vlissingen).

Toen ik de eerste keer met Mike meereed, op verkenning om ergens op de lijn Rotterdam-Antwerpen een nieuwe stek uit te gaan zoeken, viel het me vooral op dat er her en der tussen al het groen af en toe een klein dorp lag (soms met de meest exotische namen: Stampersgat... Standdaarbuiten... ik noem er maar een paar) en midden in dat plukje bebouwing stond dan één enorme kerk. Niet gewoon een kerkje, nee, kathedralen, tempels, basilieken!
Degenen die ons via de weg van Rotterdam naar Bergen weleens hebben opgezocht zullen misschien met dezelfde verbazing als wij gekeken hebben naar de 'Sint-Pieter' bij Oudenbosch. De koepel torent in de verte aan de linkerkant ( op de heenweg dan :-) )hoog boven alle bebouwing uit, hij is niet te missen...

Afijn... het stond al lang op het lijstje van 'leuk om daar eens te gaan kijken', dus vandaag was de 'Sint-Pieter' aan de beurt. Nou.... ik ben nog helemaal onder de indruk...  Bij aankomst bleek hij wel heel erg groot te zijn! Wie heeft ooit dat krankzinnige idee gehad om zo'n enorme kerk in een plaats als Oudenbosch neer te zetten? En wie heeft heel de gemeente zo gek gekregen om zijn plan erdoor te krijgen? Oké, het is gebouwd (of getekend, dat weet ik even niet meer) door niet de eerste de beste, het Rijksmuseum in Amsterdam en het C.S. aldaar zijn van dezelfde hand.

Eenmaal binnen vielen onze monden open van verbazing... wat een enorme rijkdom aan kleuren, afbeeldingen, etc... Wat ze in Italie kunnen, kunnen we hier ook, moeten ze gedacht hebben. 3 kleuren marmer waren er in de muur verwerkt... Mooi ingelegde figuren... Ingelegde figuren???? Bij nadere inspectie zag ik dat alle ingelegde figuren er domweg opgeschilderd waren en alle marmeren pilaren waren van ordinair beschilderd beton. Oke... maar het mozaiek (shit, ik krijg geen trema uit mijn toetsenbord geperst) in het plafond was dan wel mooi! Dat konden we vanaf de omgang boven in de koepel vast mooi zien. Voor 50 cent mochten we de koepel beklimmen. Ook daar bleek... Alle mozaiek, en alle gebeeldhouwde engeltjes waren ook geschilderd. Dan was het goud op het plafond ook vast geen bladgoud maar een couleur locale van de Gamma...

En nu weet ik niet wat ik ervan moet vinden... Er stonden prachtige beelden en veel vooral, van heiligen waarvan ik het bestaan niet eens wist. En Jip heeft zijn ogen uitgekeken naar 'het stripverhaal' zoals hij het later omschreef, van de kruistocht van Jezus. Hij vond ook maar dat we even een kaarsje moesten branden voor Jezus, want het was toch wel heel gemeen wat ze met hem hadden gedaan.

En ik verbaas me er ook over hoe zo'n enorme kerk kan blijven bestaan... dat moet toch miljoenen kosten? Hoe komen die binnen? Tja... een barst in het marmer is op deze manier gauw en met weinig kosten hersteld, maar toch.... En dan te bedenken hoeveel mensen met volle overgave er steeds voor blijven zorgen dat 'hun' basiliek er steeds weer prachtig uitziet. Want een plaatje voor het oog dat was het zéker! En de manier waarop wij alles op het eerste ogenblik voor echt namen.... dan is het toch echt wel knap gedaan, denk ik dan.

Ik hoop niet dat ik nu Oudenboschenaren enorm voor het hoofd ga stoten, maar wij kwamen tot de conclusie dat het toch wel een hoog eftelinggehalte had. We vroegen ons al af waar Pardoes en Pardijntje zich verstopt zouden hebben...
Zoals Den-Haag bedrogen wordt door het Panorama Mesdag, zo heeft Oudenbosch zijn Basiliek van de H.H. Agatha en Barbara.

maandag 17 november 2008

Ken je dat gevoel... dat er al weken iets suddert in je hoofd, maar je kan je vinger niet leggen op wat je voelt... Totdat je een stukje leest in de krant en plotseling staan de sluizen open.
Dit was de trigger bij mij:

Niemand heeft mij
zo bloot gekend
als mijn moeder
zo bang, zo vrolijk
laf
zo stoer

niemand heb ik
zo ziek gekend
als mijn moeder
zo sterk
zo lief
wanhopig
maar ook zo gelukkig

niemand heb ik
zo gemist
Kon ik maar,
horen over mezelf als kind
en hoe je me nu als moeder vindt

Kon ik maar,
op zoek naar herkenning
en vooral een beetje erkenning

Kon ik maar,
naast moeder, partner, collega en vrouw
weer heel even echt kind zijn dicht bij jou.


Het is dus een stukje jatwerk, deze tekst. En ik heb een paar woordjes veranderd.
Maar met name het zinnetje over hoe ik zelf was als kind, hoe mijn moeder mij als moeder vindt.... Met al het gedoe rond Jip... hoe zou zij het aanpakken?, herkent ze er dingen in van mij vroeger?, of misschien van haar broers of zussen?.... Hoe vind zij dat ik het aanpak?, zou zij nog andere handigheidjes gehad hebben om het aan te pakken?... ze had immers altijd voor alles een oplossing...

En niet dat ik nou zielig zit te zijn... we hebben allemaal ons pakketje verdriet, maar soms zou ik gewoon zo graag willen dat het anders was.

Blegh! :-(

woensdag 29 oktober 2008

inburgeringscursus brabants

Voor degenen die na een jaar Brabant nog met mij willen praten... hier een korte lijst met vertalingen voor ingewikkelde zinnen. 'Wij' brabo's hebben weining woorden nodig :-).
* Dit behoort tot de mogelijkheden.
* Da ken.

* Hieromtrent kunnen wij u geen enkele zekerheid bieden.
* Ge wit noit nie.

* Zou u dat eens willen herhalen?
* Wa?

* Zulks ben ik geenszins van plan.
* Da den’k toch nie.

* Ligt dat in de lijn der verwachtingen?
* Zou da?

* Hiermee denk ik geen problemen te ondervinden.
* Hendig zat.

* Dit wordt door mij als bijzonder spijtig ervaren.
* Da’s sund.

* Hetgeen u mij vertelt, verbaast mij ten zeerste.
* Wa zedde nou?

* Deze informatie is geheel nieuw voor mij. * Daor wit ’k niks van.
* Ligt dat binnen het kader van uw bevoegdheden?
* Meude gaai da wel?

* Ik heb hierover een enigszins afwijkende mening.
* Das nie!

* Het leven van een Brabander gaat niet over rozen.
* Tis wa.

Overigens valt er nog veel in te burgeren. Ik heb na een jaar nog steeds geen spontaan HOUDOE! mijn strot uit gekregen.

woensdag 22 oktober 2008

3 maal 3 is ... hé daar kruipt een spinnetje

En dan gaat je zoon niet helemaal lekker mee op school, en dan kan er vanalles aan de hand zijn...
De diagnose is makkelijk te stellen...
Laat ze maar een liedje zingen!


Drie maal drie is 9, ieder zingt zijn eigen...

Dyscalculie-lied

3 maal 3 is... ehhhhh... 6?
...7? ...33? ...9? ...12?
Ieder zingt z'n eigen lied
Als ik dit niet tellen kan
Dan zing ik lekker niet!

Dyslexie-lied

Dire maal dire si ngeen
Ieedr zgnit z'n egein leid
Deir mala dier is neeng
Ki sanp dti leidej neit!

Klassiek Autisme-lied
Drie maal drie is negen
Ik zing hier mijn eigen lied
Zing ik dan door alles heen
Dan merk ik dat toch niet!

ODD-lied
Drie maal drie is zeven
Ik vind dit een heel stom lied
Als je wilt dat ik dit zing
Dan zing ik het dus niet!

ADHD-lied
DRIE MAAL DRIE IS NEEEEEEGEEEEEEN!!!
IEDER SCHREEUWT Z'N EIGEN LIED!!!
IK ZING DIT LIED WEL HONDERD KEER!!!
WANT STOPPEN KAN IK NIET!!!

ADD-lied
Drie maal dr... hé, een vogel!
Zingen? ...o ja. Drie maal drie is negen
Ieder... mooi weer buiten zeg!
Wat? O ja. Ieder zingt z'n eigen lied
Drie maal... ehhhh... Wat deed ik hier ook al weer?

Asperger-lied
312 maal 3754 is 1171248
Ik maak wel mijn eigen lied
Want ik ben wel heel erg slim
Maar mensen snap ik niet

Gilles de la Tourette-lied
Drie maal drie is negen
Ieder tic ieder zingt z'n eigen tic eigen tic eigen lied
Als ik nu maar heel snel zing
Dan scheld ik misschien @#$%@#$$ niet
Oeps... Te laat tic laat tic laat...

Uit: Storm in mijn hoofd; Drie maal drie