zaterdag 5 mei 2012

Filosofie uit het bos

Soms verloopt een training nèt even wat anders dan verwacht. Leuk, geen zaterdag is hetzelfde, maar het lijkt me voor een trainer altijd wel weer een kunst om er net weer even een andere draai aan te geven.

Vandaag hadden we een filosofische training in het bos. Bij het eerste rondje werden we bij de finish gekwalificeerd. Nummer 1 tot en met 18. De volgende rondes gingen we samen lopen. Nummer 1 met nummer 18, nummer 2 met nummer 17, en ik als nummer 12 kreeg als partner nummer 5. Er waren verschillende rondjes uitgezet, en alle partners liepen de parcourtjes in tegengestelde richting. De bedoeling was dus, dat je, ergens op de ronde elkaar weer tegenkwam. Op dat punt tikte je elkaar aan, keerde je om, en liep je weer terug naar het beginpunt. Om daar vervolgens tegelijk weer te finishen. Iedereen liep dus niet even ver, maar wel even lang. En de truc zat hem er natuurlijk in dat je niet voor je partner onder wil doen, niet later wil finishen, dus toch de longen uit je lijf loopt.

De moraal van het verhaal: zo zou het eigenlijk ook in een relatie moeten zijn. 
Je gaat allebei je eigen weg, je volgt je eigen pad. En ergens onderweg kom je elkaar (in gedachten, mobiel, lijfelijk) af en toe tegen. Je verdeelt samen de last naar kunnen. En je komt weer samen thuis. 
Al lopend filosofeerde ik hier even op door.Je moet er in het leven geen wedstrijd van maken, maar het is wel fijn als je in goede tijden je aan elkaar kunt meten. Naar kunnen en kracht mag daar dan best een beetje uitdaging in zitten. Net zoals we in dit loopje deden. De sterkste liep het verst, maar de last werd evenredig naar vermogen verdeeld. En uiteindelijk deed iedereen naar vermogen evenveel en kwamen we samen weer over de eindstreep. 

Ik vond het wel een mooie gedachte om het weekend mee in te gaan. Mr.C. kan heel goed boodschappen doen. Ik ga hem straks die last voor mij maar eens laten dragen. Dan stort ik me vol overgave op het sanitair. Daar ben ik namelijk heel goed in. En als hij dan thuiskomt, dan hebben we een heerlijke lunch, met vers brood, en heerlijk vers beleg. Als dat geen thuiskomen is... :-)


4 opmerkingen:

  1. Grappige manier van lopen. Kwam er geen commentaar op? En die filosofie? Als je dat kunt opbrengen (allebei) heb je ZO'N huwelijk denk ik. Vroeger kon ik dat niet. Nu kunnen we het beiden. We zijn allebei blij met de relatie.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Eet smakelijk, bosfilosoofje.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mijn overdenkingen op de fiets noem ik altijd: filosofiets. Jouw thema past daar uitstekend in!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel... ik denk dat ik ze voortaan maar filoopsofietjes ga noemen :-)

      Verwijderen