zondag 10 november 2013

Ontdek je plekje: het berglandschap rondom Huijbergen

Eén keer per jaar lopen we met de loopgroep op zaterdagochtend op een andere plek dan in ons vertrouwde bos. Op een mooie of bijzondere plaats in de omgeving. Er wordt dan vooraf verteld over bijzonderheden in het landschap door iemand die er verstand van heeft. Een heemkundige bijvoorbeeld. Of een lid van de loopgroep die zich goed heeft ingelezen in de materie. En onderweg houdt een gids een praatje over de natuur.

Ik vind dit soort loopjes altijd één van de leukere loopjes. Ik ben niet opgegroeid in de omgeving waar ik woon, ben niet grootgebracht in de bossen en kan nog net een eik van een den onderscheiden, dus ik word graag bijgepraat over wat we zien.

Vandaag hadden we een hoogtetraining :-) in het ‘berglandschap’ rond Huijbergen. De Nootjesberg, de Pilberg, de Tiestenberg en de Overberg, om maar eens een paar Cols in de buitencategorie te noemen. Het hoogste punt lag, zo vertelde de landschapskenner, op wel 22 meter. De Brabantse wal waar de bergen rondom Huijbergen een onderdeel van zijn, waren oorspronkelijk duinen en zijn ontstaan in het Pleistoceen, miljoenen jaren geleden. En tijdens een latere ijstijd heeft de Schelde er stukjes van afgekalfd, waardoor er steile wallen zijn ontstaan. Huijbergen wordt het eerst als nederzetting genoemd rond 1200. Waarschijnlijk komt de naam van het Germaanse Hoi, dat waterig gebied betekend. Het werd vooral bevolkt door schapenhoeders. In die tijd lagen de plaatsen Ossendrecht, Woensdrecht, Huijbergen en Bergen op Zoom gewoon aan zee! Aldus heel in het kort de samenvatting van wat onze deskundigen veel beter wisten te vertellen. 

Een kapelletje in het bosgebied bij het klooster
De gidsen wisten leuke anekdotes te vertellen over markante figuren uit de geschiedenis, of weten opmerkelijke zaken aan te wijzen over waarom het in de geschiedenis júist logisch was dat op een bepaalde plek een gebeurtenis plaatsvond.

Hoe mooi om te zien hoe een oud-biologie-leraar de groep enthousiast krijgt als hij vol vuur vertelt hoe de gehoorszenuwen bij een vleermuis in de hersenen zijn gelinkt aan het gebied waar het zicht zit, zodat ze met hun oren kunnen zien. En ooit weleens gehoord dat het bij een hond precies zo werkt, maar dan met zijn neus? Het is toch een wondere wereld!


 

Uiteindelijk gaat het natuurlijk altijd gewoon om het lopen. 8 kilometer was de uitgestippelde route.
Hier op de Tiestenberg. Bekend van de NK's veldrijden. Laat ik nu altijd gedacht hebben dat het de Artiestenberg heette? Jarenlang verkeerd verstaan! 


Ik denk dat deze onderstaande foto meer zegt. Zo kennen we de berg van de tv!




Gelukkig! We hebben het hoogste punt bereikt zegt de coach! :-)



Oeps, vergeten te dweilen
Het merendeel van de loopgroep kent de omgeving door en door en al lopende en pratende werden de herinneringen en verhalen gedeeld. Over het straaljagerongeluk op de vliegbasis bij Woensdrecht, waar we langsliepen. Over vermoedde aanwezigheid van kernwapens in het verleden, op diezelfde vliegbasis. En over een duivenmelker die aan de overkant van de vliegbasis zijn duiven altijd in een rechte lijn aan zag komen vliegen, totdat ze er met radar gingen werken. Toen vlogen de duiven er voortaan met een bochtje omheen. Over de eendekooi die er oorspronkelijk was gelegen, en waaraan het vliegveld zijn naam dankt.

Willem vertelt...
... en de groep luistert aandachtig.

En hier is  een karakteristiek door de Schelde afgekalfd stukje steile helling goed zichtbaar.


Ooit weleens gehoord van een ‘wandelende boerderij’ ? Ik niet. De gids ging er snel aan voorbij, maar ik heb het opgezocht. Bij Huijbergen is een boerderij die nu 150 meter verder ligt dan hij oorspronkelijk is gebouwd. Door verwoesting bij brand en andere schade is er steeds een stukje aangebouwd. Steeds zoveel mogelijk met de materialen die na de schade overbleven.

En ja… ik vermoedde al dat er ongetwijfeld een link zou zijn tussen de sierasperge die vroeger in de kamer stond had en de asperges die hier in de omgeving groeien… Vandaag zag ik duidelijk dat het familie was, toen iemand me op de doorgeschoten aspergeplanten wees.


Enne... zou het toeval zijn dat de schoorsteen van de oude zuivelfabriek het silhouet van een melkfles heeft? (klik op de foto voor een vergroting). 



En we hadden publiek!

Ik vond het een geweldig leuk en gezellig loopje. Veel gezien, veel geleerd en veel gezellige verhalen van de mensen om mij heen gehoord! Ik ben benieuwd op welke mooie plek het loopje volgend jaar gehouden wordt!

3 opmerkingen:

  1. Geweldig logje. Ik heb er veel van opgestoken. Logisch dat jullie extra genieten van zo'n loopje met geschiedenis en biologie als bonus.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Helaas was ik er niet bij en ik lees/zie nu wat ik echt wel gemist heb. Wat jammer.
    Prachtig weer was het ook.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dus eigenlijk woon jij een beetje in Bergen aan Zee, maar dan anders. :-)
    Joh, Nederland is in de loop der eeuwen nog meer veranderd dan ik al dacht.

    BeantwoordenVerwijderen