vrijdag 25 september 2015

Zwijmelen op Zaterdag: 'Potvoordrie' De Dame met Twee Hoofden, Duo Bont

Van de eerste klas op de lagere school tot ver in de puberteit had ik een beste vriendin.
Zo'n vriendin waarvan we, als we nu kind waren geweest, zouden zeggen dat we elkaars BFF waren.
Ik keek altijd een beetje tegen haar op. Ze was net wat brutaler, net wat beter gebekt, net wat vlotter en net wat mooier als ik. Ik heb niet vaak meer mensen ontmoet bij wie ik zo op mijn gemak was en met wie ik zo enorm kon lachen.

Als puber gingen onze wegen uit elkaar. Andere school, andere vriendengroep, maar we bleven elkaar tegenkomen en opzoeken. Tot opeens niet meer.
Zo rond mijn 30e heb ik weer contact gezocht.
We hadden allebei al kinderen. En het was mooi om te zien hoe haar zoon precies dezelfde trekken had als mijn vriendin op diezelfde leeftijd.
En ergens tussen toen en nu is het contact weer verbroken.
Ik vind het jammer, maar het is ook wel zoals de dingen gaan.
En als er een reden is dat we elkaar ooit weer moeten ontmoeten, dan zal het ook weer goed zijn dat het dan zo is.

We draaiden veel muziek vroeger.
Eigenlijk had ik een hele andere zwijmel in gedachten, maar al denkend aan vroeger vond ik dit nummer beter passen.
Dit nummer is eigenlijk het nummer wat we altijd draaiden en woord voor woord mee konden zingen en wat ik nergens anders hoorde dan bij haar.
We hebben het nog eens opgevoerd voor de juf. Met een groot laken om ons heen.
En nog, nu ik het weer hoor, zing ik in één keer de hele tekst mee.

Och, och... ik heb zoveel herinneringen waar die vriendin een rol in speelt.
Uitgaan, vakantie, logeerpartijtjes, jongens, school, tussen de middag bij elkaar eten, evergreens eten... alles wat vriendinnen vriendinnen maakt.




vrijdag 18 september 2015

Zwijmelen op Zaterdag: Quand c'est?

Zwijmelen doe je doorgaans met zachte, romantische muziek.
Maar jullie hebben wel gemerkt dat ik geen gemiddelde zwijmelaar ben.
Ik zwijmel net zo goed met harde muziek, met klassieke muziek, een mooie dans, of met een filmpje dat me raakt.

Een filmpje dat me raakt...
Van de week denderde Stromae binnen.

Ik moet zeggen dat ik geen enorme fan van Stromae ben, maar toch verdient hij, vanwege de prachtige maar zeer aangrijpende clip, een plekje in de 'zwijmelen op zaterdag'...




zaterdag 12 september 2015

Zwijmelen op zaterdag: Under the Bridge

Het is weer druk in huis 's morgens vroeg. Althans... druk? Ik heb weer gezelschap van mijn kinderen als ik opsta.
Wekenlang heb ik in de vakantie het huis voor mezelf gehad. Ik was de enige in het gezin die vroeg op moest staan. Heerlijk die stilte. Op het gemakje wakker worden. Niets hoeven zeggen. Geen vragen. Alleen maar mezelf.

Sinds anderhalve week hoor ik, als ik me op sta te maken in de douche, de telefoon van Jip af gaan. Een zachte gitaarsolo, een mooie zangstem. Ik heb gewoon een zoon die iedere morgen opstaat met muziek van de Red Hot Chilipeppers! Hoe goed is dan je opvoeding gelukt?

En sinds anderhalve week is het dus ook weer gedaan met de rust. Er worden weer dingen gevraagd. Moeders moeten immers altijd weten waar alles ligt. Er wordt gemopperd dat het brood nog niet ontdooid is. Er wordt gekibbeld.
En dan hebben we een dubbele wasbak in de badkamer, zodat je tegelijkertijd in de douche bezig kunt zijn, maar dan word ik nog van mijn plek gestoten omdat dochterlief haar haar moet stijlen met de stijltang op het moment dat ik met de föhn in de weer ben... en ja, er zit maar 1 stopcontact in de douche.

En ook al ben ik geen ochtendmens... ik geniet er toch ook wel weer van, van het geklets om me heen. Jip moet altijd even met me knuffelen. En dochterlief komt ook graag even bij me hangen trouwens...

Dus vandaag staat dankzij Jip The Red Hot Chilipeppers in de zwijmel met Under the Bridge.

O! En kom er maar weer in Chantal! Hoor jij de 'mama-appelsap'?




donderdag 10 september 2015

Mijn vakantie leeslijst

De vakantie is alweer een poosje voorbij, maar ik wil toch mijn leestips nog even delen hoor.

Lezen... dat is eigenlijk wat ik het liefste doe in de vakantie.
Lezen dat IS mijn vakantie.
Zonder boeken zou een vakantie voor mij geen vakantie zijn.

's Morgens als ik wakker word, met mijn toet in het opkomende zonnetje.
De kinderen nog op bed. Te vroeg voor het ontbijt. Maar wel alvast een lekker kopje thee.
Overdag op het strandje of bij het zwembad. Zie mijn profielfoto.
Dit jaar is hij vernieuwd. Zelfde strandje, zelfde houding, zelfde bootje op de achtergrond, ander boek.


Of 's nachts, als ik mijn hoofd niet stil kan krijgen. Juist in de vakanties kan ik ontzettend liggen malen over de malle molen die na bij thuiskomst weer gaat draaien, en om alles wat ik nog moet en alles wat eigenlijk anders zou moeten.
Maar ik laat me niet meer gek maken. Ik pak mijn reader of mijn boek, en ik lees net zo lang tot mijn ogen dichtvallen. En als ik toch weer wakker word, dan pak ik gewoon het verhaal weer op.

Hier mijn lijstje. Vertel ik ook gelijk een beetje wat ik ervan vond.
Achter ieder boek heb ik een samenvatting of recensie van internet geplakt. Wel zo makkelijk, dan hoef ik het allemaal niet zelf te bedenken.

De kraamhulp van Esther Verhoef

Ik heb het gelezen omdat het toevallig in ons vakantiehuisje lag.
Eigenlijk is dit niet echt mijn genre. Ik vind deze boeken eigenlijk ' te makkelijk'.
Ik heb het uitgelezen in de nacht voordat we op vakantie gingen. En omdat ik van de pret niet kon slapen ben ik in één ruk doorgegaan tot het einde. Spannend en het las lekker weg.
Maar als je me vraagt naar het plot? Ik weet het niet meer. Ik zou even terug moeten bladeren in het boek. Nou ja... nu kan ik dus ook niks verklappen.

*recensie*



De omweg van Gerbrand Bakker

Eigenlijk vind ik alles van Gerbrand Bakker mooi! Hij schrijft zinnen als pareltjes en weet de sfeer altijd prachtig neer te zetten.
Dit boek heb ik een paar jaar geleden al eens gelezen, maar dat wist ik niet meer. Omdat het zo mooi was heb ik het toch maar weer helemaal uitgelezen.
Het verhaal gaat over een zieke vrouw die vlucht van haar man en zich terugtrekt in een afgelegen plaats in Wales. Wanneer heer echtgenoot naar haar op zaak gaat, voel je al van te voren aan hoe dit af gaat lopen. De schrijver geeft beetje bij beetje de geheimen prijs. Mooi geschreven, echt een aanrader!

*recensie* 


De IJsmakers van Ernst van der Kwast



Verrassend leuk! Dit was het eerste boek dat ik las van van der Kwast en ik ben benieuwd naar andere boeken van hem. Een verhaal over de Italiaanse familie Talamini die in de zomermaanden ijs verkoopt in Nederland en in de wintermaanden terugkeert naar het ijsmakersdorp in Italië. Een familiegeschiedenis. Een boek over familietwist en schuldgevoel. Over een jongen die er de voorkeur aan geeft om dichter te worden in plaats van de familietraditie voort te zetten. Een verhaal over de geschiedenis van ijs. Kortom, een veel omvattende roman die ik met heel veel plezier heb gelezen.

*recensie* 

De Hongerspelen van Suzanne Collins

Op nadrukkelijk verzoek van mijn elfjarige omdat ze het zo'n goed boek vond. Ik begon een beetje met tegenzin en om haar te plezieren. Fantasy... ook niet mijn favoriete genre. Ik heb er geen spijt van gekregen. Ik kon het boek niet wegleggen en ben in één streep naar het eind gegaan. Een boek over een (verzonnen) land waarin ééns per jaar 24 mensen (een jongen en een meisje tussen de 12 en 18 jaar) uit de 12 verschillende districten van het land met elkaar moeten strijden tot de dood erop volgt. Ondanks dat ik het onderwerp te gruwelijk voor woorden vind en ondanks dat het een jeugdboek is, heeft het verhaal me ontzettend gepakt. Het boek vind ik heel goed geschreven en ik kan niet wachten tot ik tijd heb om samen met mijn dochter de verfilming van het boek te gaan kijken.

*samenvatting*

La Superba van Ilja Leonard Pfeijffer



Dit boek heb ik gekozen omdat ik de schrijver 'ken'. Alleen kent hij mij niet :-).
Als kleuter zat ik bij zijn zus in de klas en toen ik op de middelbare school zat, zat hij bij mij op school.
In niets kan ik zijn verschijning van toen rijmen met het uiterlijk en de uitstraling die de schrijver nu heeft. Wat vond ik ervan?...
Uiteindelijk heel goed, Maar dat duurde even. Op het moment dat een geamputeerd damesbeen in één zin wordt genoemd met seksuele fantasieën heb ik eigenlijk al gegeten en gedronken. Achteraf ben ik toch blij dat ik heb doorgezet.
Het is een boek over de liefde voor de stad Genua. De schrijver vertelt in briefvorm aan een vriend zijn verhaal. Sommige passages zijn echt prachtig. Vooral de beschrijving van de vlucht van één van de vluchtelingen die de schrijver op één van vele terrassen in Genua tegenkomt zal me bijblijven. Zo aangrijpend en zo mooi geschreven... En ook een heel verrassend plot in dit boek.
Eigenlijk een raar boek. Sommige passages vond ik te ranzig voor woorden, maar andere passages waren echte juweeltjes!

* recensie*

Kom hier dat ik u kus van  Griet op de Beeck

Dit boek heb ik gekozen vanwege de grappige voorkant.
Een boek van een Belgische dame. Dit boek bestaat uit drie delen. Het vertelt over de 9-jarige Mona, Mona als begin twintiger en Mona als begin 30-er. Een verhaal over een ogenschijnlijk normaal gezin waarin de omgang compleet verstoord is. Een beklemmend boek dat ik wel heel mooi vond om te lezen.

*recensie*

Het leven maar dan beter van Anna Gavalda

Dit boek bestaat uit twee aparte verhalen, die behalve het thema, niets met elkaar te maken hadden. Ik vond dat verwarrend. Ik was in het tweede deel steeds op zoek naar de link met het eerste deel en wachtte eigenlijk op het moment dat de twee verhalen bij elkaar kwamen, maar dat gebeurde maar niet. En toen was het boek ineens uit.
Twee verhalen over twee mensen die door een ontmoeting met een persoon opeens aan het denken worden gezet over de invulling van hun leven.
Van alles wat ik heb gelezen deze vakantie vond ik dit boek het minst leuk.

* recensie* 


Het keukenhuis van Kathleen Grisson

Mooi! Een boek dat zich afspeelt in de tijd van de slavernij op de grote plantages. Een vleugje keukenmeidenroman, een vleugje gejaagd door de wind. Ik moest even wennen aan de schrijfstijl van de dialogen, dat is in  'spreektaal', maar uiteindelijk vond ik dat niet echt heel hinderlijk.

*recensie*







Helena van Edwin de Vries


Na één bladzijde had ik in eerste instantie geen zin meer in dit boek. Ik verwachte een flutverhaal over de liefde van een man voor zijn hondje. Uiteindelijk bleek het een aangrijpend verhaal te zijn over een man, bij wie het afscheid van zijn hondje herinneringen oproept aan het overlijden van zijn zoontje. Het verhaal vond ik mooi, de schrijfstijl wat minder, maar toch zeker de moeite waard. Het verhaal las makkelijk weg.

*recensie*



Wij van David Nicholls

Geen idee waarom ik dit boek heb gekozen. Schrijver onbekend. Titel weinig spannend. Cover niet echt pakkend. Toch was het een supergrappig boek. Het gaat over een gezin, man, vrouw, puberzoon. De vrouw heeft plotseling te kennen gegeven dat ze wil scheiden. Ze besluiten toch de geplande trip , de Grand Tour, door Europa met zijn drieën te gaan maken. Zoonlief heeft er geen zin in. Vader hoopt dat het een laatste redmiddel is, en moeder heeft er hele andere ideeën over dan vader en zoon. Ze zoon besluit tijdens de trip al  gauw alleen verder te gaan. Vader gaat naar hem op zoek, en zo komt hij steeds in hilarische situaties terecht.

*recensie*


PAAZ van Myrthe van der Meer

Een verhaal over de opname van Emma op een psychiatrische afdeling in een algemeen ziekenhuis. Over depressie, therapie, uitzichtloosheid en de moed om door te gaan en de hoop om beter te worden. Ik dacht er wel even doorheen te fietsen, door dit boek, maar ik vond het ontzettend aangrijpend. En aan de andere kant ook weer vol humor geschreven.

*recensie*





De Grote Wereld van Arthur Japin


Dit boek had ik eigenlijk al vóór de zomervakantie gelezen, maar wil ik toch wel even noemen omdat ik het toch wel een aanrader vind. Het is een dun boekje, een boekenweekgeschenk. Het gaat over de bizarre wereld waarin lilliputters tentoongesteld worden in speciale rondtrekkende lilliputterdorpen.
Een sprookje, op waarheid gebaseerd.

*recensie*





Het gouden ei van Tim Krabbé


Om Jip een beetje door zijn leeslijst en boekverslagen heen te helpen, besloot ik om met hem mee te lezen. Hij heeft moeite om de hoofdzaken van de bijzaken te onderscheiden, en je kan toch makkelijker helpen met een samenvatting als je het boek zelf ook kent.
Ik had het boek zelf niet voor mijn eigen leeslijst gelezen toen ik examen moest doen, omdat iedereen het al las en omdat ik het te makkelijk vond. Maar ik was er altijd wel benieuwd naar. Dus nu was daar mijn kans :-). Een leuk boek. Verrassend modern qua stijl voor een boek dat eigenlijk al tientallen jaren geleden is geschreven. Het leest als een trein, is spannend en ik las het in middagje uit.

*recensie*


En nu ben ik bezig aan Een Vlugt Regenwulpen van Maarten 't Hart. Ook omdat het toevallig in het vakantiehuisje lag.
Je kan zeggen wat je wil over Maarten 't Hart, maar ik heb zijn boeken altijd ontzettend graag gelezen. Vóór de vakantie las ik de roman 'Magdalena' die hij uitgaf na het overlijden van zijn moeder. Over zijn liefde voor zijn moeder, maar vooral ook over haar eigenaardigheden. En na dat boek had ik eigenlijk wel zin om een ouwetje van 't Hart te herlezen.

*recensie* 
*recensie*

Het is een hele lijst geworden.
Leuk, om alles zo weer eens terug te halen.
Wellicht halen jullie er nog leestips uit.
Ik ben ook benieuwd naar jullie vakantielijstje!
Laten jullie me je tips weten?


vrijdag 4 september 2015

Zwijmelen op zaterdag: Stairway to Heaven

Ik had eigenlijk een hele andere zwijmel in gedachten, totdat gisteren deze uitvoering van Stairway to Heaven van Led Zeppelin voorbijkwam. 

Ik heb echt ademloos zitten luisteren.

Ik ga heel lui even copy-pasten.

Luister mee... en geniet...

De song wordt gespeeld door Ann en Nancy Wilson uit de band Heart, en op de drums vind je Jason, de zoon van de overleden Led Zeppelin-drummer John Bonhams. Led Zeppelin wordt tijdens dit concert gehuldigd voor hun hele werk en hun bijdrage aan de muziek, en frontman Robert Plant krijgt tranen in zijn ogen als hij zijn song hoort in deze gloednieuwe, unieke uitvoering.

”Stairway” is een song die live erg moeilijk uit te voeren is, door de opbouwende climax en de ingewikkelde zangstukken, maar Ann heeft controle over het lied en laat het publiek sprakeloos achter. Kijk mee tot aan 4:00 waar haar stem echt ten hemel stijgt.

Zo mooi, om de reacties van die ouwe Muppets in de loge te zien!